Truck wielnaaf kegellager fabrikant en leverancier in China - SKET Bearing Company

SKET is een professionele fabrikant en leverancier van kegellagers voor vrachtwagens Agrale, Chrysler, Ford, GM, VW, Mercedes Benz , Scania, Volvo en Toyota op de Braziliaanse markt .

De Ford Cargo is een forward control (cabine-over-motor) vrachtwagenmodel dat is vervaardigd door Ford.

Ford Cargo (Europa)

Ford Cargo 1830 (Turkije)

Met de teloorgang van de Ford Transcontinental-serie zware vrachtwagens in 1983, introduceerde British Ford een reeks zwaargewicht Cargo-trekkers, variërend van 28 tot 38 ton gcw. De 38-tonners werden aangedreven door de Cummins L10, terwijl die van 28 en 32 ton Perkins, Cummins of luchtgekoelde Deutz-dieselmotoren hadden. De Cargos van 7,49 ton hadden Dorset en Dover vieren of zessen, te beginnen met een eenheid van 89 pk (66 kW) in de 0809. [3] De Dover zescilindermotoren waren schuin in de Cargo gemonteerd.[4]

In 1986 verkocht Ford zijn Europese vrachtwagenactiviteiten aan de Italiaanse Iveco-groep en de daaropvolgende voertuigen kregen de naam Iveco Ford. Na de recessie in de jaren negentig rationaliseerde Iveco zijn productieactiviteiten, over het hoofd gezien door Keith Stanley Jones (Production Engineering Manager). De fabriek in Langley werd in oktober 1997 gesloten, waardoor de Britse Iveco/Ford-vrachtwagenproductie werd stopgezet.

De originele lichtgewicht Cargo werd in 1993 vervangen door de Iveco Eurocargo-reeks, die het GVW-bereik van 7,5 ton tot 18 ton dekte.

Pre-facelift Ford Cargo in Duitsland. (Noord-Amerikaanse versie is vergelijkbaar)

2012 Ford Cargo 2628

Het werd oorspronkelijk alleen gebouwd in de Ford-fabriek in Langley (Slough), van waaruit ongeveer een derde van de productie naar het vasteland van Europa werd geëxporteerd. Ladingen werden ook geëxporteerd naar Turkije en Australië, terwijl panelen werden geleverd aan Brazilië voor lokale montage (deze Braziliaanse vrachtwagens werden ook geëxporteerd naar de Verenigde Staten).[2]

De productie is sindsdien uitgebreid: het model wordt nog steeds gemaakt in Argentinië (alleen de Cargo 1722 [5] tussen 1999 en 2000) en Venezolaanse (ook bekend als de Ford Trader) Ford-dochterondernemingen, het Turkse Ford Otosan en het Indiase Ashok Leyland (als de eComet en als de hengst).

Ford Cargo (Amerika)

In 1986 introduceerde Ford in de Verenigde Staten de Cargo als onderdeel van zijn reeks commerciële vrachtwagens. Bedoeld om de langlopende C-serie cabover (grotendeels onveranderd sinds 1957) te vervangen, werd de Cargo geleidelijk ingevoerd naast zijn voorganger, die onder de grotere CL-9000 semitractor werd geplaatst. Voor het eerst werd een commerciële Ford-vrachtwagen die in de Verenigde Staten werd verkocht, buiten Louisville, Kentucky, geassembleerd, waarvan de productie afkomstig was uit Brazilië. Na de verkoop in 1997 van de Ford-lijn voor zware vrachtwagens aan Freightliner, verschoof de productie van de Cargo naar Freightliner, waar het tot 2007 op de markt werd gebracht en verkocht onder de merknamen Freightliner FC en Sterling SC.

In 2006 werd de Ford LCF in Noord-Amerika geïntroduceerd als onderdeel van een joint venture met Navistar International. Hoewel het geen directe opvolger is van de Ford Cargo (ontworpen als een Klasse 5/6-voertuig; de Cargo was een Klasse 6/7-vrachtwagen), was de LCF een low-COE die qua configuratie vergelijkbaar was met de Isuzu N-Series, Chevrolet / GMC W-serie en Mitsubishi Fuso Canter. Na een slechte reactie van de markt werden de Ford LCF en zijn International CF/CityStar-tegenhanger na 2009 ingetrokken.